Lezing door Prof. P. Schotsman
Dinsdag 7 december 2004,
20u00,
Melac Zwijnaarde
Tot halfweg vorige eeuw ging men algemeen akkoord om de West-Europese cuhuur'christelijk' te noemen. Na de Tweede Wereldoorlog kwam daarin verandering. In een razendsnel tempo. Het instituut Kerk kwam fel in discrediet. Erger was dat onze westerse beschaving geen algemene waarden en normen meer kende. Sommigen wierpen alles over boord. Anderen stelden een persoonlijke waardenschaal samen, à la carte, zoals je in een restaurant kiest wat je gaat eten. VooraJ de problematiek rond leven en dood kreeg het zwaar te verduren.
Ondanks een vrij sterk
protest werden ook in ons land wetten goedgekeurd. die niet lijken te stroken
met christelijke waarden en normen. Voortaan is abortus - mits enige
voorwaarden - niet meer strafbaar. Door middel van allerlei technieken wordt
zwangerschap verhinderd of afgebroken.
In verband met het einde
van het leven is er eveneens heel wat gekanteld. De politici zijn wel
begaan met het probleem van de vergrijzing. Zij zoeken middelen om in staat te
blijven redelijke pensioenen uit te betalen. Maar de toegewijde zorg voor
bejaarden is vaak ver te zoeken. In elk geval zijn er duizenden verzorgende
harten en handen tekort Zullen de. 'witte marsen' onze regeringen tot andere
gedachten brengen? Euthanasie is nu wettelijk toegelaten. Nochtans roept de
problematiek rond levensbeëindigend handelen een groot aantal vragen op, zowel
op ethisch als op maatschappelijk vlak.
Gelukkig zijn er in de
voorbije jaren in een aantal ziekenhuizen palliatieve afdelingen opgericht; een
hoopgevende evolutie. De laatste dagen van een doodzieke mens worden daar
immers op de meest vindingrijke en liefdevolle wijze begeleid.
Tegelijk is bet
verheugend te constateren dat binnen groeiende kernen, ook van jongeren, een
zoektocht op gang is gekomen naar een brede waardenschaal, die op de
eerste plaats aandacht heeft voor de mens als persoon. Er verschijnen tal van
boeken en artikels die de bezinning voeden en oriënteren op een ethiek van «
zorg voor en bescherming van het 1even ». Een dergelijke ethiek pleit o.m. voor
een integrale zorg t.a.v. ouders vóór de geboorte van een kind; voor een band
tussen arts en patiënt. die gedragen wordt door wederzijdse
verantwoordelijkheid; voor een delicate relatie in de eindfase van het leven
tussen de zieke, zijn familie en de zorgverleners.
Rond deze fundamentele
vragen en allerlei recente ontwikkelingen o.m. op het vlak van de genetica zijn
informatie en bezinning vanzelfsprekend van het grootste belang. Daarom
verheugen wij ons als parochiegemeenschap een uiterst interessante
uiteenzetting te kunnen aanbieden op dinsdag 7 december 2004 om 20.00 uur in
Zaal Melac. Niemand minder dan Prof: dr. Paul Scbotsmans komt ons zijn visie
toelichten. Hij is sedert 1984 verbonden aan de K. U. Leuven en doceert er
medische ethiek in de faculteit Geneeskunde. Daarnaast is hij o.m. benoemd tot
voorzitter van het departement Maatschappelijke Gezondheidszorg, Faculteit
Geneeskunde K.U. Leuven. In tal van tijdschriften schreef hij tientallen
artikels. Tevens staat een hele reeks publicaties op zijn naam, waarin hij rond
waarden en ethiek op voornoemde domeinen zijn inzichten formuleert. Hij behoort
ongetwijfe1d tot de meest bekwame denkers terzake. Er zijn dus redenen te over
om dinsdag 7 december vrij te houden om te 20.00 uur in de Melac deze gespreks-
en debatavond mee te maken. Van harte uitgenodigd.