WENEN

13-19 september 2017

Programma

Wenen is een van de oudste nederzettingen in Centraal Europa en het speelde dankzij die ligging eeuwenlang een toonaangevende rol als brug tussen Oost en West.

Kanselier Metternich stelde het ooit zo: “Achter het Belvèdère begint Azië”. Het klinkt bizar, maar de stad was eeuwenlang een ontmoetingsplaats tussen twee werelden, een smeltkroes waar diverse Europese volkeren elkaar vreedzaam ontmoetten.

En hoewel de stad de jongste jaren een opvallende metamorfose onderging, blijven de klassiekers – zij het soms in een modern kleedje gestoken – sterk tot de verbeelding spreken van de bezoekers.

Woensdag 13 september: Dag 1 – Zwijnaarde-Wenen

Landen op het vliegveld om 12u05

Na het verlaten van de luchthaven wacht meteen op weg naar het stadscentrum een eerste grote bezienswaardigheid. Tussen luchthaven en stadscentrum ligt immers het beroemde Prater met het al even beroemde Reuzenrad, dat wereldberoemd werd door de film ‘De Derde Man’. Dit rad biedt meteen vanuit de hoogte een gezicht op de blikvangers die de stad te bieden heeft.

Reuzenrad – Prater

Een van de grootste groene longen is zeker het bekende Praterpark. Dit voormalig 1.300 ha groot keizerlijk jachtterrein, werd reeds in 1766 voor het publiek opengesteld. Sindsdien was het voor de Weners altijd een geliefde stek om te wandelen. Kort na het openstellen van het park, kwamen er allerlei kraampjes en kermisattracties en die zijn er nu nog altijd. De grootste blikvanger vormt er nu echter het Reuzenrad, naast de Stephansdom een van de belangrijkste symbolen van Wenen. Het Reuzenrad is een van de meest bezochte bezienswaardigheden. Het werd in 1896/97 gebouwd door een Engelse marine-ingenieur, Walter Basset, ter ere van de 50^ste verjaardag van de troonsbestijging door keizer Franz Joseph I. Basset had eerder soortgelijke reusachtige panoramawielen gebouwd in Chicago, Londen, Blackpool en Parijs. Dergelijk reuzenrad genoot immers aan het einde van de 19^de eeuw een grote populariteit bij het publiek.

Vanaf de jaren 20 werd het rad vaker opgevoerd in allerlei films, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het vernield bij bombardementen in 1944. De heropbouw verliep vlot en was reeds beëindigd in 1947. Amper twee jaar later draaide de Britse regisseur Carol Reed er de scène voor de legendarische film “De Derde Man” die het Reuzenrad onsterfelijk maakte. In het rad ontmoet Holly Martins, gespeeld door Joseph Cotten, zijn vriend en hoofdpersonage Harry Lime, vertolkt door Orson Welles. In 1986 vormde het rad opnieuw het decor voor een spectaculaire film. Ditmaal werden hier opnamen gemaakt voor de 15^de James Bond-film met Timothy Dalton in de hoofdrol.

Vanuit de cabines van het rad geniet je op 64,75 m hoogte – het hoogste punt – van een prachtig panorama op de stad. Het rad draait traag - de snelheid bedraagt 2,7 km/u. – zodat je alle tijd hebt om kiekjes te nemen.

Naar aanleiding van de 100^ste verjaardag van het Reuzenrad werd aan de voet ervan een attractieve belevingswereld uitgewerkt, waar je alles verneemt over de rijke geschiedenis van het rad én die van de stad Wenen. Er bevindt zich vlakbij ook een café-restaurant waar je Weense specialiteiten kunt proeven.

Eerste kennismaking met de stad.

Verder naar het centrum en aankomst in de stad tussen 13u30 en 14u.00

Lunch: hoofdschotel met drankje inbegrepen.

Bezoek aan het stadscentrum. Vermits we over een autocar beschikken maken we eerste een beknopte stadsrondrit, waarbij vooral de Ringstraat in de kijker staat.

Ringstrasse

De Ringstrasse geldt als een van de mooiste boulevards ter wereld. Dat althans is de mening van de Weners. De aanleg van de 5,3 km lange Ringstrasse duurde nagenoeg een halve eeuw. Ze ontstond op initiatief van Keizer Franz-Josef. De aanleg ervan werd aangekondigd eind 1857 en het eerste deel ervan werd door de keizer zelf feestelijk ingewijd op 1 mei 1865. De complete voltooiing ervan zou echter nog enkele decennia duren. Het absolute hoogtepunt beleefde ze echter in 1879 toen kunstenaar Hans Makart er een groots huldigingsfeest organiseerde voor de zilveren huwelijksverjaardag van Sisi en Franz-Josef.

Deze 57 m brede straat die rond het hartje van het stadscentrum voert bestaat uit diverse deeltrajecten: de Stubenring, Parkring, Schubertring, Kärtner Ring, Opernring, Burgring, Dr. Karl-Renner Ring, Universitätsring en Schottenring.

Tijdens de rit ontdek je talrijke belangrijke gebouwen zoals het MAK, de Staatsoper, Hofburg, Kunsthistorisch en Natuurhistorisch Museum, het Parlement, het Stadhuis, het Burgtheater en de Universiteit, naast het Stadtpark en de Volksgarten. In 2015 werd het 150-jarig bestaan van de Ring, die eertijds de plaats innam van vesten die stad moesten beschermen, met veel luister gevierd. Na de rondrit gaan we nog even op verkenning in het stadscentrum met o.a. een bezoekje aan de Stephansdom en een korte stadswandeling.

Stephansdom	Ankeruhr	Am Graben

Stephansdom

De Stephansdom is de hoofdkerk van het aartsbisdom Wenen. Deze kathedraal geldt als een absolute blikvanger en een van de belangrijkste symbolen van de stad. De bouw van de kathedraal begon reeds in de 12^de eeuw, maar gedurende vele eeuwen werd ze verder uitgebouwd en verbouwd.

Bijzondere blikvangers zijn de Südturm (de zuidelijke toren), de catacomben, de kansel, het hoogaltaar, de klokken, de kerkschat enz.

Het is mogelijk de zuidelijke toren te bestijgen (de toren reikt ca. 137 m hoog, er zijn 343 trappen, en een lift). Vanaf de toren geniet je van een indrukwekkend uitzicht op de stad en omgeving. Interessant als oriënteringspunt.

In de noordelijke toren (Nordturm) bevindt zich de nieuwe Pummerin, de grootse klok van Oostenrijk. Ze werd gegoten na WO II met de brokstukken van de vroegere klok en in 1952 ingewijd door kardinaal Innitzer. De klok weegt 21.110 kg.

De catacomben bestaan uit een netwerk van gangen onder de kathedraal en de Stephanplatz. Centrum van dit gangenstelsel vormt het graf van Rudolf der Stifter (overleden in 1365) in de Herzoggruft onder het hoofdaltaar; ook de Weense aartsbisschoppen kregen hier hun laatste rustplaats. Verder werden hier zo'n 10.00’ burgers begraven in het nu ondergrondse 18^de-eeuwsse kerkhof.

Er zijn rondleidingen van maandag-zaterdag van 10-11u30 en van 13.30 tot 16u30 , op zon- en feestdagen enkel in de namiddag.

De catacomben zijn gratis toegankelijk met de Vienna Pass.

Leuk om weten: het veelkleurige dag bestaat uit liefst 230.000 geglazuurde dakpannen. In 1741 werd in de kathedraal Antonio Vivaldi begraven, Mozart huwde hier zijn Constanze en twee van zijn kinderen werden in de kathedraal gedoopt.

Verder naar de Hoher Markt

Hier begint ten tijde van de Romeinen de geschiedenis van de stad, die in die tijd luisterde naar de naam Vindobona. Op het forum (markt) van Vindobona bevond zich vermoedelijk het paleis van de vestingcommandant en hier stierf waarschijnlijk keizer Marcus Aurelius, maar ook hier werd in de middeleeuwen nog geschiedenis geschreven. En na de verwoestingen van WO II moesten hier alle huizen rond de Höhen Markt heropgebouwd worden. Middelpunt vormen de Josephsbrunnen, opgericht door Leopold I met figuren van Antonio Corradini; de beelden stellen het huwelijk van Maria en Jozef voor.

Aan de oostelijke zijde van de Hohe Markt is het Kunstuhr der Anker-Versicherungsgesellschaft de blikvanger. Elk uur passeren historische figuren hier de revue waaronder keizer Marcus Aurelius, Karel de Grote, hertog Leopold VI en Theodora van Byzantium, verder Walther von der Vogelweide, koning Rudolf II met echtgenote Anna von Hohenberg, maar ook Prins Eugen, Maria Theresia met keizer Franz I en Haydn. Het uurwerk dateert uit 1911-1914 en is een ontwerp van Franz von Matsch.

Bij huis nummer 3 bevindt zich ook de toegang naar de onderaardse opgravingen van de Romeinse ruïnes en Romeins museum. 3D-computerbeelden tonen de bezoeker hoe het er hier voor 2.000 jaar aan toeging.

Verder naar de kerk Maria Am Gestade. Redemptoristenkerk en een van de oudste (en mooiste) kerken van de stad. Ook in de film De Derde Man verschijnt de kerk opmerkelijk in beeld.

Via Tiefer Graben en Freyung naar de Schottenkirche en dan via de Herrengasse naar Café Central (bezoek uiteraard mogelijk).

Café Central	Café Hawelka	Peterskirche

Café Central

Dit traditioneel Weense koffiehuis en eetcafé is bij stedentrippers Wenen een favoriet. En niet alleen bij hen! Café Central is er al 130 jaar en was rond de eeuwwisseling een geliefd trefpunt voor onder meer Sigmund Freud, Robert Musil en Leo Trotzki. De sfeer is nog steeds heerlijk Weens, met kroonluchters, obers in rood jacquet, geroezemoes van de gasten. Wil je de krant aan je tafeltje lezen, pak een Stockzeitung, de recentste editie van de krant hangt aan een stok in het leesrek. De taart is hier trouwens verschrikkelijk lekker! En ‘s avonds is er live muziek. Je vindt Café Central op de hoek van de Herrengasse en de Strauchgasse in het centrum.

En zo via de Wallnerstrasse en de Kohlmarkt naar

Am Graben

Deze straat/plein moet je gewoonweg bezocht hebben.

Sinds 1971 is dit voetgangerszone en het is dé trefplaats bij uitstek in Wenen. In 1950 bevond zich hier overigens de eerste neonverlichting in Oostenrijk.

Centraal op dit uitgestrekte plein staat de 21 m hoge Pestzuil die ook wel vaker de Drievuldigheidszuil wordt genoemd. De zuil kwam er op initiatief van keizer Leopold I en ontstond in 1679, het jaar dat de pest heftig toesloeg in de stad.

Een andere blikvanger is hier naast de vele terrasjes en het opmerkelijke Haas-huis waarin de Stephansdom weerspiegelt, ook de oudste ondergrondse wc ter wereld; ze dateert uit 1905 en werd ontworpen door de legendarische Adolf Loos (jugendstil-kunstenaar).

Peterskirche – Petersplatz

Vlakbij Graben situeert zich ook de Peterskirche. Ze is minder bekend in de stad en wordt wel eens vergeten door toeristen. Ze dateert uit 1137 en geldt als een ‘nabootsing’ van St.-Petersbasiliek in Rome. Oorspronkelijk bevond zich hier al sinds 792 een kerk, gesticht door Karel de Grote.

De huidige kerk werd meermaals gerestaureerd; ze werd in de 18^de eeuw door Gabriel Montani in haar huidige vorm ingericht en door Johann Lucas von Hildebrandt voltooid. Bemerk vooral de indrukwekkende koepel met een fresco van Johann Michael Rottmayr. In het koor bevindt zich ook de toegang tot de crypte, vermaard door haar jaarlijkse kerstkribbenexpositie.

Café Hawelka

Dorotheergasse 6

Ontstaan in 1939 en lange tijd uitgebaat door Leopold Hawelka en zijn echtgenote Josephine. De minzame Leopold – steeds met strik – overleed op 100-jarige leeftijd op 29 december 2011. Hij overleefde zijn echtgenote Josefine (1913-2005) zes jaar. Leopold verwelkomde tal van beroemdheden en kunstenaars in zijn in jugendstil ingericht koffiehuis, dat ook erg geliefd is bij studenten. Onder de beroemdheden vermelden we Friedensreich Hundertwasser en Nikolaus Harnoncourt. Naar aanleiding van zijn 100^ste verjaardag publiceerde de Oostenrijkse post zelfs een bijzondere postzegel. Als bij wonder werd het café tijdens WO II (waarin het gesloten was, want Leopold was opgeroepen als soldaat) niet beschadigd, zodat het terug opende in 1945. Proef hier vooral de authentieke sfeer. Het is de inmiddels over de 60 jaar oude zoon die de zaak verder voert.

Inchecken in het hotel gevolgd door avondmaal en overnachting.

Donderdag 14 september – Dag 2: De Hofburg

De Hofburg. Een paleizencomplex in hartje Wenen dat nauwelijks zijn weerga vindt in de wereld. Ruim zes eeuwen lang zwaaiden de Habsburgers vanuit dit paleis, met liefst tweeduizend zeshonderd vertrekken, de scepter over Europa en zelfs daarbuiten. Het was nochtans geen Habsburger, maar wel een rivaal van dit geslacht nl. Ottokar_II van Bohemen, die de opdracht gaf voor de bouw van de Burg. Ze was zelfs bedoeld als een verdedigingsvesting tegen zijn rivaal Rudolf von Habsburg, die de grondlegger was van deze onsterfelijke dynastie. Toen Ottokar echter zijn sterkere moest erkennen in Rudolf, kwam ze in het bezit van de Habsburgers. Het paleis kwam in diverse fases tot stand. De Stallburg, waar de Wiener Sängerknaben optreden, is een van de oudste gedeelten ervan. De Leopoldvleugel – nu ambtswoning van de Oostenrijkse president – dateert uit 1680 en de Spaanse rijschool kwam er in 1735.

De Hofburg strekt zich uit over liefst 240.000 m², telt 18 vleugels, waar ruim 5.000 mensen werken en wonen. Naast belangrijk administratief en congrescentrum, huisvest de Hofburg vooral verschillende schitterende musea.

Drie musea kun je tezamen bezoeken: de keizerlijke appartementen, de zilverkamer en het recenter geopende Sisi-museum. De ingang ertoe vind je onder de Michaelerkoepel.

In de Hofburg vind je verder o.a. nog het Lipizzanermuseum, het papyrusmuseum, het Efese-museum, het museum voor oude muziekinstrumenten en natuurlijk de beroemde Spaanse Hofrijschool.

Hofburg: dagelijks 9 tot 17u30

Metro U3 – Halte Herrengasse

Keizerlijke appartementen

De keizerlijke appartementen laten je toe een kijkje te nemen achter de schermen van het dagelijkse leven van de monarch en zijn echtgenote, Sisi. Bijzonder interessant zijn o.a. de sobere werkkamer van de keizer, de grote audiëntiezaal en de vergaderzaal waar de kroonraad bijeenkwam en verder de woon- en slaapvertrekken van Sisi en haar badkamer. Bewonder ook de vele Brusselse wandtapijten, de kroonluchters uit Boheems kristal en de schitterende porseleinen tegelkachels. In totaal kunnen momenteel 19 zalen worden bezocht.

Sisi-Museum

Bij de keizerlijke appartementen sluit sinds april 2004 ook het Sisi-museum aan. Het werd geopend naar aanleiding van de 150^ste verjaardag van keizer Franz Joseph en Sisi. Tot de hoogtepunten die je in de zes zalen van het museum ontdekt, behoren tal van persoonlijke voorwerpen (een 300-tal!) die de keizerin toebehoorden én de vele portretten die van haar werden gemaakt. In enkele zalen overloop je met behulp van moderne museumtechnieken haar hele leven. Sinds de opening mocht dit museum zich over een massale toeloop verheugen. De belangrijkste tentoongestelde stukken zijn zeker het kleed dat ze droeg aan de vooravond van haar bruiloft, haar handschoenen, zonnescherm en ochtendmantel. Ook talrijke juwelen staan tentoon, ze zijn meestal ‘gereconstrueerd’ daar de originelen niet meer bestaan en werden gemaakt met de hulp van de firma Swarovski. In de laatste – vrij spectaculaire – zaal verneem je alles over de moord op Sisi in Genève. Het eerste jaar verwelkomde deze tentoonstelling reeds 585.000 bezoekers!

Hofburg	Heldenplaats	Kledij Habsburgers

Zilverkamer

Een derde tentoonstelling die hierbij aansluit is de indrukwekkende ‘zilverkamer’. Hier staat een immense collectie bestek, glazen en zilverwerk die de keizerlijke (feest)tafels sierden, tentoon. Zo is er bv. een pronkservies te zien voor liefst 140 personen. Je kunt er zo meteen aan de immense tafel gaan zitten, die versierd is met Sevrès en Aziatisch porselein... Er is ook een servies uit Meissen en een uniek dessertservies te bewonderen. Het geheel wordt – sinds het museum in 1996 grondig werd vernieuwd – op levendige wijze gepresenteerd.

Keizerlijke Schatkamer

Een wereldwijd uniek museum is ook de Schatkamer, in een van de oudste delen van de Hofburg. De ingang bevindt zich nabij de Schweizerhof. Je ontdekt er een onschatbare juwelenverzameling met als absolute topper de keizerskroon van het H. Roomse Rijk (uit omstreeks 962!) en de Oostenrijkse keizerskroon (1602) en verder de beroemde schat van de Orde van het Gulden Vlies. Andere bijzondere blikvangers: een merkwaardige eenhoorn, de rijksappel en de scepter die de symbolen waren van het keizerrijk. Je ontdekt er kostbare religieuze voorwerpen zoals liturgische gewaden, relieken waaronder een nagel van het kruis van Christus en de lans waarmee de zijde van Christus werd doorboord. Al stelt zich hier soms de vraag naar de authenticiteit ervan. Je bezoekt deze sterk beveiligde schatkamer met een audiofoon die reageert op impulsen in de diverse zalen waardoor je zelf willekeurig je parcours kunt uitstippelen.

Opgelet: de Keizerlijke Schatkamer is op dinsdag gesloten! Open van 9 tot 17u30.

Avondmaal in het hotel en overnachting.

Vrijdag 15 september – Derde dag: Spaanse Rijschool en Belvedere

Voormiddag

Spaanse Rijschool – ochtendarbeid – 10 u

De ‘Spanische Hofreitschule’ vierde vorig jaar met veel luister haar 450^ste verjaardag. Dit Oostenrijks symbool bij uitstek werd naar aanleiding hiervan opgenomen op de immateriële lijst van het Werelderfgoed.

Keizerin Sissi had twee lipizzanerpaarden, ze was een uitstekende amazone en moest dat ook zijn. Want de hagelwitte paarden hebben weliswaar een zachtaardig karakter, toch waren het oorspronkelijk, in de Renaissanceperiode, strijdpaarden die voor de bloedigste veldslagen werden gekweekt. Enkele van de beroemde figuren zoals de ‘Levade’ (waarbij het paard rechtop staat op beide achterpoten) die in de Spaanse Rijschool getoond worden, zijn dan ook strijdtechnieken. De ‘levade’ moest soldaten die de ruiters uit het zadel wilden lichten, afweren.

De bloedlijn van de lipizzaners (met Spaanse, Napelse en Arabische voorouders) is de jongste 300 jaar niet meer veranderd. Ze werden voor 400 jaar door de Habsburgers uit Spanje geïmporteerd, tot in 1915 nabij het Sloveense Lipica gekweekt, vooraleer de Eerste Wereldoorlog hen naar Piber in Stiermarken bracht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden ze uit Wenen weggehaald omwille van de bombardementen op de stad en verbleven ze in het rustigere St. Martin in Opper-Oostenrijk.

Het was de legendarische Amerikaanse generaal George Patton himself, die zijn militaire carrière bij de cavalerie in Texas was gestart, die er voor zorgde dat deze beroemde paarden uit de handen van de Russen bleven en ze in veiligheid bracht. Hij liet zich hierbij zelf op een lipizzanerhengst gezeten, fotograferen. Het zou nog tot tien jaar na de Tweede Wereldoorlog duren vooraleer de legendarische lipizzaners terug officieel optraden en wel op de historische 25^ste oktober 1955, de dag waarop het Oostenrijkse Staatsverdrag werd ondertekend, de geallieerden zich uit het land terugtrokken en Oostenrijk de ‘eeuwigdurende neutraliteit’ uitriep.

Capriole, courbette en levade, zijn de namen van de meest indrukwekkende sprongen van de lipizzaners. En ook bijzonder: de kennis van deze klassieke rijkunst wordt al meer dan 400 jaar… mondeling doorgegeven. Als de opleiding van de hengsten is voltooid, krijgen ze de titel ‘professor’. Ze krijgen les in de Winterreitschule van de Hofburg, de voormalige keizerlijke residentie. Tijdens de ochtenddressuur (‘Morgenarbeit’ - toegankelijk voor het publiek), oefenen ze met hun berijders datgene wat ze ’s avonds absoluut perfect uitvoeren. Ooit werden deze paarden als pronkpaarden voor parades gehouden aan het hof van menig vorstenhuis. Maar de klassieke rijkunst van de lipizzaners wist vandaag alleen in Wenen stand te houden. Nu zijn de lipizzaners het oudste cultuurpaardenras van Europa. Hun scholing in Wenen start op 4-jarige leeftijd en duurt ca. 6 jaar; de berijders hebben hiervoor tien tot twaalf jaar nodig. Sinds 2008 zijn ook vrouwen als berijders toegelaten.

Tijdens de galavoorstellingen, op de klanken van klassieke Oostenrijkse muziek, zijn alle veeleisende onderdelen van de hogeschool te zien: van passages, piaffes, galop-pirouettes tot de moeilijke schoolspringen. Hoogtepunt na de ‘pas de deux’ (waarbij twee paarden figuren in elkaars spiegelbeeld uitvoeren), is de quadrille op historische dansmuziek uit de tijd van het Weense Congres. Acht lipizzaners en hun berijders uitgedost in historische uniformen voeren er sierlijk met uiterste concentratie topballet op.

Naast galavoorstellingen zijn er ook rondleidingen zowel door de rijhal als door de stallen, waar ook de zadels worden bewaard.

Adres: Michaelerplatz 1.

Spaanse rijschool	Belvedere	Klimt

Namiddag

Kerkhofbezoek - Zentralfriedhof

Hoe uitgelaten en vrolijk de Weners zich ook tonen, toch koesteren ze een bijna wanhopige nostalgie naar de dood. Dat komt vooral tot uitdrukking bij een bezoek aan het immense Zentralfriedhof, het grootste kerkhof van Europa. Het is een stad op zich. Hier liggen meer Weners onder de grond dan er momenteel boven rondlopen: ruim 2 miljoen mensen.

Het kerkhof, dat in 1874 werd opengesteld nadat de bestaande kerkhoven in de stad te klein werden, strekt zich over meer dan 2 km² uit en heeft vijf ingangen. Zowat om de acht minuten rijdt er vanuit het centrum een tramstel van de lijn 71 naar toe (er zijn drie haltes!) en op het kerkhof zelf kun je met een speciale lijnbus rondtoeren.

De eerste poort die je voorbijkomt vanuit het centrum is de toegang tot het oude Israëlitische of Joodse kerkhof. Er bevinden zich enkele opmerkelijke architectonische grafstenen en o.a. Arthur Schnitzler vond hier zijn laatste rustplaats. Even verder houdt de tram halt aan het hoofdportaal, waar zich ook talrijke bloemenverkopers hebben gevestigd en waar je aan de overzijde handelaars in grafstenen vindt. Dit hoofdportaal leidt je via een brede laan naar de imposante kerk die centraal op het kerkhof staat. Ze werd gebouwd in 1908 en genoemd naar de voormalige, geliefde, burgemeester Dr. Karl Lueger.

Net voor de kerk liggen de Oostenrijkse presidenten begraven en in de buurt ook enkele bondskanseliers, zoals Bruno Kreisky.

In brede cirkels rond die pompeuze kerk bevinden zich diverse uitgestrekte ereparken waar talrijke prominenten uit de wereld van de literatuur, de wetenschap, politiek, muziek en kunsten werden begraven. Je ontdekt er de graven van een indrukwekkend aantal beroemde persoonlijkheden. Alle ereparken werden genummerd zodat het opzoeken van de graven vrij gemakkelijk verloopt. Onder nummer 32a ontdek je de graven van o.a. Gluck, Beethoven, Schubert, Hugo Wolf, Johann Strauss vader en zoon, Lanner, Brahms; onder groep 32c situeren zich de zerken van bekendheden als Arnold Schönberg, filmster Hans Moser, Robert Stolz, Theo Lingen en Curd Jürgens.

Wat verscholen langs de linkerzijkant van de kerk bevinden zich de sobere grafstenen van tweeduizend Russische soldaten en officieren die omkwamen in 1945 aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.

St._Marx-kerkhof

En Mozart? Hij kreeg op het erepark 32a een mooi gedenkteken, maar ligt er – in tegenstelling tot wat sommige bezoekers denken – niet begraven. Mozart vond zijn laatste rustplaats op het St. Marx-kerkhof, het oudste bestaande Weense kerkhof, dat dateert uit 1784. Dit biedermeierkerkhof aan de Leberstrasse, eveneens te bereiken met tramlijn 71 enkele haltes voor het Zentralfriedhof, straalt een bijzondere sfeer uit. Mozart werd er op 6 december 1791 bijgezet. Hij werd er in een put zonder grafkruis, samen met vier tot vijf andere doden begraven, zoals dat gebruikelijk was in die tijd. Boven het graf staat nu een monument. Men is vrijwel zeker dat de componist hier vlakbij werd begraven. Het was een zekere Albrechtsberger, een kleinzoon van Mozart, die in zijn jeugdjaren bij het graf had gestaan, die jaren later deze plek aanduidde. Uit recent DNA-onderzoek is gebleken dat het wel degelijk de stoffelijke resten van Mozart zijn die hier werden begraven.

Belvedere

Wij bezoeken het Oberes Belvedere.

Dit prachtige barokslot, in de 18^de eeuw ontworpen door architect Johann Lukas von Hildebrandt, diende als zomerresidentie van prins Eugenius van Savoye. Vandaag de dag vind je er een van Oostenrijks bekendste kunstcollecties.

Dit prachtige barokslot bestaat uit twee paleizen:'oberes' en 'unteres' Belvedere. Het obere Belvedere had ten tijde van prins Eugenius voornamelijk een representatieve functie; hiervan getuigen onder andere de schitterende marmerzaal, de Sala Terrena en het oude trappenhuis. Later diende het paleis als tentoonstellingsruimte voor de keizerlijke schilderijencollectie.

Vandaag de dag kun je hier Oostenrijks belangrijkste verzamelingen van middeleeuwse kunst, impressionisme en realisme tot en met kunst uit de 20^ste en 21^ste eeuw bekijken. De Österreichische Galerie des 19. und 20. Jahrhunderts is namelijk hier ondergebracht. Naast 's werelds grootste collectie schilderijen van Gustav Klimt vind je hier ook beroemde werken van de Wiener Moderne (Oskar Kokoschka en Egon Schiele) en het Franse Impressionisme (Monet, Renoir, Manet). Hoogtepunten zijn ongetwijfeld twee van Klimt's bekendste schilderijen; 'De Kus' en 'Judith'.

Het untere Belvedere is zeker ook een bezoekje waard. Ook hier spreekt de pracht en praal van de verschillende ruimtes, waaronder de grote marmerzaal en de gouden zaal, ongetwijfeld tot de verbeelding. Hier zijn de voormalige privé-vertrekken van prins Eugenius te bezichtigen, net als zijn bibliotheek, kunstcollectie en antiekverzameling. Geregeld worden er in unteres Belvedere en de orangerie interessante, tijdelijke tentoonstellingen gehouden.

Vanuit de tuinen geniet je van een prachtig gezicht op de stad.

Het Belvedere is dagelijks toegankelijk tot 18 u.

Terug naar het hotel voor avondmaal en overnachting.

Zaterdag 16 september – Vierde dag –Kaisergruft, Nationale Bibliotheek en Kunsthistorisch Museum

Voormiddag

Nadat we eergisteren kennismaakten met het leven van de Habsburgers in de Hofburg, brengen we vandaag eerst een bezoek aan de Kapuzinergruft aan de Neuer Markt (Tegetthofstrasse 2), waar ze met veel luister werden begraven.

Kapuzinergruft of Kaisergruft

Liefst 149 leden van de Habsburg-familie vonden hier hun laatste rustplaats. Onder hen 12 keizers, 19 keizerinnen en koninginnen werden hier begraven sinds 1633. De laatste die hier werd bijgezet was keizerin Zita in 1989, de laatste Oostenrijkse keizerin en haar oudste zoon voormalig kroonprins Otto von Habsburg in 2011 en zijn echtgenote Regina. Hun echtgenoot en vader Karl I werd begraven in Madeira, waar hij in verbanning leefde. Er zijn negen cryptes en in de oudste kleine crypte ligt de stichter van het familiegraf begraven, keizer Matthias (overleden in 1619) en zijn echtgenote Anna.

De beroemdste graven zijn ongetwijfeld die van Maria Theresia (+ 1780) en haar echtgenoot Franz I (+ 1765), verder Ferdinand I (+ 1875) en Franz Josef (+ 1916) en zijn echtgenote keizerin Elisabeth (Sisi, + 1898). Ook keizer Maximilian van Mexico (+ 1867) en Marie-Louise, echtgenote van Napoleon I (+ 1847) werden hier begraven.

Volgens de Habsburgse traditie, werden lichaam, hart en ingewanden afzonderlijk van elkaar begraven. Voor de laatste keer gebeurde dit in 1878 bij de begrafenis van aartshertog Frans Karel.

Traditie is ook dat bij een keizerlijke begrafenis de rouwstoet stil staat voor de dichte deur van de grafkelder. De ceremoniemeester klopt op de deur en hoort de vraag: "Wie verlangt binnen te treden?", waarop hij antwoordt: "Zijne Apostolische Majesteit de Keizer". Er volgt geen reactie, waarna opnieuw op de deur moet worden geklopt. "Wie verlangt binnen te treden?". "Zijne Majesteit de Koning". Als er weer geen reactie volgt wordt nogmaals geklopt. Dezelfde vraag wordt dit keer beantwoord met "Een arme zondaar", waarop de deur wordt geopend.

De Kaisergruft wordt door de kapucijnermonniken onderhouden.

Dagelijks van 10 tot 18 u.

Oostenrijkse Nationale Bibliotheek

De pronkzaal van de Oostenrijkse Nationale bibliotheek behoort ongetwijfeld tot de mooiste bibliotheekzalen ter wereld. Het is tevens de grootste barokbibliotheek van Europa en ze vond een onderkomen in een aparte vleugel van de Hofburg.

De pronkzaal is ca. 80 m lang en 20 m hoog en wordt bekroond met een imposante koepel, versierd met schitterende fresco’s van hofschilder Daniel Gran. Meer  dan 200.000 boeken staan hier uitgestald waaronder de 15.000 boeken omvattende bibliotheek van Prins Eugen von Savoye en een van de belangrijkste verzameling werken van Maarten Luther. Hiernaast huisvest deze bibliotheek ook een belangrijke collectie incunabelen, handschriften en de enige Gütenberg Bijbel in Oostenrijk, in Mainz gedrukt in 1454/55, naast o.a. andere belangwekkende collecties waaronder een indrukwekkende kaartenverzameling waaronder zelfs een Romeinse reiskaart uit de 4^de eeuw.

Adres: Josefplatz 1, 1010 Wenen.

Kunsthistorisch museum	Breughel	Bibliotheek

Namiddag

Kunsthistorisch Museum

Het imposante Kunsthistorische museum, dat op feestelijke wijze werd ingehuldigd in 1891, herbergt de ontelbare schatten die de Habsburgers tijdens hun lange regeerperiode van nagenoeg 600 jaren konden verzamelen. Alleen al de rijkelijk versierde zalen, met het fraaiste marmer, de kleurrijkste fresco’s en de degelijkste bouwmaterialen afgewerkt, verdienen alle aandacht.

En dan zijn er natuurlijk ook de uitzonderlijke, kostbare verzamelingen die je hier ontdekt. Ze omvatten diverse domeinen: er is een Egyptisch/Oosterse collectie, een Antieke verzameling, een wapenverzameling, een in de wereld toonaangevend muntenkabinet, een immense collectie beeldende kunst en natuurlijk – en vooral – de kostbare schilderijenverzameling. In totaal kun je er acht collecties onderscheiden, waarvan enkele in slot Schönbrunn een onderkomen kregen.

De muntenverzameling is van uitzonderlijke waarde en omvat rond de 700.000 voorwerpen die een periode van 3.000 jaar omvatten. Er zijn niet alleen muntstukken maar ook papiergeld, medailles, orden enz. In een tweetal zalen wordt ook de rijke geschiedenis van het geldwezen geschetst.

Ook de verzameling antieke kunst is veelomvattend. Tot de pronkstukken behoren vondsten uit Cyprus en Mycene, van ca. 2.000 jaar voor Christus. Ook uit de Romeinse periode staan talrijke opmerkelijke beelden tentoon.

Hét kroonstuk vormt ongetwijfeld de ‘Gemäldegalerie’, de schilderijengalerij. Het was aartshertog Leopold Wilhelm die halfweg de 17^de eeuw de basis legde voor deze gigantische en unieke verzameling. In de periode dat hij Stadhouder was van de Nederlanden, verwierf hij meer dan 1.400 vooraanstaande werken, voornamelijk van Venetiaanse renaissancemeesters zoals Titiaan, Veronese en Tintoretto en anderzijds belangrijke werken van Vlaamse meesters van de 15^de tot de 17^de eeuw, zoals Van Eyck, Rubens en van Dyck. De aartshertog werd bij zijn aankopen geadviseerd door zijn galerijhouder in Brussel, niemand minder dan de Antwerpse kunstschilder David Teniers, die bovendien zijn hofschilder was. Later, o.a. onder Karl V, zou de collectie nog verder uitbreiden.

Alle belangrijke scholen van de 15^de  tot de 17^de eeuw zijn er vertegenwoordigd. Zelf loop bijna altijd als ik in Wenen ben het Kunsthistorisch museum binnen om de unieke wereld van Pieter Brueghel de Oudere te bewonderen. Enkele van zijn bekendste werken staan er tentoon, met voorop de beroemde ‘Kinderspelen’ uit 1560 waarop 230 kinderen staan afgebeeld die aan liefst 90 kinderspelen deelnemen, en verder de schitterende ‘Jagers in de sneeuw’. Je vindt hier ook de ‘Toren van Babel’, de ‘Terugkeer van de herders’ en de ‘Boerenbruiloft’ van dezelfde meester. Ook Rubens – tien doeken – is hier goed vertegenwoordigd naast Jacob Jordaens, Frans Hals, Rembrandt, Memling en er hangt ook een Vermeer (‘De schilderkunst’). Enkel al voor deze werken dringt een bezoek zich op.

Metro U2 – U3 Volkstheater

Zondag 17 september – Vijfde dag – Hop on Hop off

Suggestie: Uitstap Hop on Hop off met de Groene lijn

Vertrek vanaf 11 u aan het Burgtheater.

Deze tocht brengt je o.a. voorbij het Sigmund Freud Museum naar Wijndorp Grinzing, bekend door zijn heurigen, waar je terechtkunt voor een glaasje wijn en een lokaal gerecht. Het gaat verder naar de Kahlenberg, met een schitterend uitzicht op de stad en wandelwegen door het Wienerwald. Hier ook begint de geschiedenis van het Weense Koffiehuis nadat de Turken hier hun koffiebonen achterlieten toen ze uit Wenen werden verdreven.

De bus rijdt verder naar het 900 jaar oude klooster Klosterneuburg met zijn opmerkelijke kerk en zijn indrukwekkende schatkamer. En dan terug naar het stadscentrum.

https://www.viennasightseeing.at

In plaats van dit wat ‘luchtiger’ programma kunnen we natuurlijk ook nog een alternatief programma aanbieden

Voormiddag:

Voor wie wil: de Mis in de Hofburg (moet gecheckt worden), met Wiener Sängerknaben – vrije voormiddag

Hundertwasser	Wagner Karlsplatz	Sezessionsgebouw

Secession

De koepel van dit opmerkelijke gebouw zie je al vanaf de Karlsplatz.

Kort voor de eeuwwisseling van de 19^de naar de 20^ste eeuw, ontstond een nieuwe kunstvereniging, de ‘Wiener Sezession’. Ze zou een tiental jaren standhouden en ze bestond uit een groep kunstenaars die wilde breken met de academische kunst. Tot de voortrekkers behoorden Joseph Olbrich, Gustav Klimt, Adolf Loos en Josef Hoffmann. Nabij de Karlskerk en de Naschmarkt ontdek je een stille getuige van deze beweging: het opmerkelijke Sezessionsgebouw, ontworpen door Joseph Olbrich als verenigingszetel. Je kunt het nog steeds bezoeken en ontdekt er binnenin de indrukwekkende 34 m lange Beethovenfries van Klimt. Deze brengt een schilderachtige interpretatie van Beethovens 9^de symfonie.

Opgelet: toegangsprijs van ca. 9 euro niet in Vienna Pass inbegrepen.

Otto Wagner Paviljoen – Karlsplatz

Otto Wagner was een van de belangrijkste Weense architecten die de stad mee in de overgang naar een moderne stad gestalte heeft gegeven. Een van zijn twee Jugendstil paviljoens aan de Karlsplatz biedt een overzicht van de belangrijkste bouwwerken van zijn hand zoals de Kirche am Steinhof en het K.K. Postsparkassenamt. Aan de hand van documenten en modellen verneem je meer over zijn architectonische vaardigheden, maar krijg je ook meer informatie over de persoonlijkheid van deze visionair en kunstenaar op het vlak van stadsbouw.

Namiddag

MAK

Het MAK of Museum für Angewandte Kunst (toegepaste kunst) is een van de belangrijkste musea ter wereld in zijn soort. Het Museum werd in 1864 opgericht onder de naam 'k. & k. Österreichisches Museum für Kunst und Industrie'. Elk vertrek van het museum werd door verschillende kunstenaars ingericht. In de verschillende vertrekken van het museum worden bijzonderheden uit verschillende eeuwen in chronologische volgorde tentoongesteld. Denk aan porselein, glaswerk, zilver, textiel en kunstwerken uit de Wiener Werkstätte. Ook het met bladgoud vergulde fries voor het Stocletpaleis in Brussel, van Gustav Klimt, is hier te zien.

Adres: Stubenring 5

Metro: U3: Stubentor

Maandag 18 september – Zesde dag – Leopoldmuseum – Muziekstad (Haus der Musik – Mozart Haus)

Leopoldmuseum	Schiele	Klimt De kus

Voormiddag

Leopold Museum

Het Leopold Museum huisvest een van de belangrijkste verzamelingen Oostenrijkse kunst uit het begin van de 20^ste eeuw. Je ontdekt dit museum in het MuseumsQuartier waar het het meest bezochte museum is.

Het werd gesticht door Rudolf Leopold, een verwoede kunstverzamelaar. Deze oogarts, die in 2010 overleed, slaagde erin tijdens zijn leven een indrukwekkende kunstverzameling te verwerven.

Hoogtepunten uit de verzameling zijn ’s werelds grootste collectie werken van de Oostenrijkse expressionist Egon Schiele (schilderijen en tekeningen), waarbij het accent ligt op zijn werken uit de periode 1910-1915. Hiernaast pronkt het museum met enkele absolute topwerken van Gustav Klimt, de mede-oprichter van de Wiener Secession en de eerste voorzitter ervan. Hij geldt als een van de toonaangevende kunstenaars van de Weense Jugendstil. Drie van zijn beroemdste werken staan hier o.a. ten toon ‘Tod und Leben’ en verder ‘Am Attersee’ en ‘Ein Morgen am Teiche’. Er vinden ook geregeld prestigieuze tijdelijke tentoonstellingen plaats.

Metro: U2 Museumsquartier – open van 10 tot 18 u.

Haus der Musik	Dirigeren	Mozarthuis

Namiddag

Haus der Musik

Als muziekstad kent Wenen zijns gelijke niet in de wereld. Uiteraard droeg Mozart hier in ruime mate toe bij, maar ook tal van andere bekende componisten, zoals van Beethoven, Schubert, Strauss, Mahler hadden hierin een aandeel. Een museum dat al deze beroemde personaliteiten in de kijker plaatst, mocht derhalve niet ontbreken in de Oostenrijkse metropool. Dat museum opende de deuren in de zomer van 2000 op wandelafstand van de Stefansdom en de Staatsoper: het Haus der Musik.

Het is een boeiend, hedendaags museum dat een passend onderkomen kreeg in het voormalige paleis van aartshertog Karl, aan de Seilerstätte 30. Het was ook in dit historische paleis dat Otto Nicolai (1810-1849) leefde. Hij was de stichter en eerste dirigent van de Wiener Philharmoniker, die in de voormalige pronkzalen op de eerste verdieping over een museum beschikt. Het werd eveneens recent gemoderniseerd. Loop hier eerst binnen, voor je de eigenlijke tentoonstelling van het ‘Haus der Musik’ bezoekt. Je ontdekt er historische schatten uit het rijke archief van dit wereldberoemd orkest dat elk jaar het Nieuwjaarsconcert, dat in 1939 ontstond, gestalte geeft en dat inmiddels jaarlijks door meer dan één miljard televisiekijkers wordt gevolgd. Het is hiermee de beroemdste concertvoorstelling ter wereld. Naast tal van documenten, foto’s en enkele violen o.a. van de legendarische dirigent Willy Boskovsky, die 25 maal het Nieuwjaarsconcert dirigeerde, kun je in een aparte ruimte – en in optimale omstandigheden – een verfilmde samenvatting van een half uur van het meest recente Nieuwjaarsconcert bijwonen. Leuk is ook het “Walzer dobbelspel”, een interactieve attractie, waarbij je door met dobbelstenen te gooien, zelf een wals componeert. Mozart en Haydn lieten zich trouwens door muzikale dobbelsteenspelen inspireren...

Vervolgens ontdek je op de tweede verdieping de ‘Sonosphere’, de wonderlijke wereld van tonen en klanken, waar je op interactieve wijze kennismaakt met de meest uiteenlopende klankfenomenen en de merkwaardigste (basis) muziekinstrumenten. Kinderen vinden deze experimentele muziekwereld erg boeiend. In de klankgalerij worden met behulp van moderne computersimulaties moderne muziekwerken gemixt.

Voor de klassieke muziekliefhebbers is vooral de derde verdieping de moeite waard. Ze maken er kennis met de grote meesters uit de muziekgeschiedenis die Wenen op de wereldkaart zetten. Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven, Franz Schubert, Johann Strauss, Gustav Mahler, maar ook de zogenaamde ‘tweede Weense muziekschool’ met Arnold Schönberg, Alban Berg en Anton Webern komen aan bod met historische documenten, kostuums, persoonlijke bezittingen en hun biografie. Filmfragmenten vervolledigen het informatieaanbod over deze componisten. Erg amusant is ook dat de bezoeker hier zelf de dirigeerstok in de hand kan nemen en de Wiener Philharmoniker kan leiden. Opgelet, als je het niet goed doet, krijg je heisa met de musici!

Open van 10 tot 22 u.

Metro: U1 – U 2 – U4 Karlsplatz

Mozart Haus Vienna

Maak kennis met Muziekgenie Wolfgang Amadé Mozart in dit museum, dat gewijd is aan zijn leven en werk in Wenen in de periode 1784-1787. Het vond een onderkomen in de Domgasse 5, een van de vele woningen waar Mozart in Wenen woonde en hij componeerde er ook talrijke van zijn meesterwerken o.a. Figaro’s bruiloft (vroeger noemde dit het Figarohuis, voor de renovatie). Vlakbij in de buurt bevindt zich ook het sterfhuis van de componist in de Rauhensteingasse nr. 8, het bleef echter niet bewaard en op de plek bevindt zich nu een warenhuis.

Open 10-19 u.

Metro: U 1 Stephansplatz

Dinsdag 19 september – Zevende dag

Voormiddag

Schönbrunn	Park	Palmenhuis

Slot Schönbrunn

Slot Schönbrunn was eeuwenlang de residentie van de Habsburgers. Je vindt dit indrukwekkende okerkleurige gebouw aan de westelijke rand van de stad, snel bereikbaar met de metro (U4 tot station Schönbrunn). Op dit immense domein vind je diverse bezienswaardigheden, zodat – als je er alles wilt bezoeken – je best er een volledige dag voor uittrekt.

Het slot staat sinds 1997 terecht op de prestigieuze lijst van het Werelderfgoed van de Unesco. Op de plaats van het huidige kasteel stond reeds in de Middeleeuwen een burcht die bekend stond als de “Katterburg”. Het werd pas in 1549 Habsburgs bezit onder Maximiliaan II, maar haar huidige gestalte kreeg het slot pas onder het bewind van Maria Theresia. Het verbouwingsproject, dat reeds startte onder keizer Leopold I, werd pas decennia later door architect Nikolaus Pacassi voltooid in 1749. De keizerlijke familie had er wel drie jaar eerder reeds haar intrek genomen.

Talrijke historische gebeurtenissen speelden er zich in af door de eeuwen heen. De kleine Mozart gaf er een concert voor de keizerin en kroop daarbij op haar schoot; het slot werd tweemaal door Napoleon bezet (in 1805 en 1809), die er in de oostelijke vleugel verbleef en op 21 november 1916 overleed hier de stokoude keizer Franz-Joseph. De herinneringen aan de legendarische keizer en Sisi zijn hier overigens nog erg levendig.

In de prijs van de Vienna Pass is de Grand Tour inbegrepen. Er zijn twee rondgangen mogelijk, de Imperial Tour en de Grand Tour. Wij maken dus de Grand Tour, waarbij we een 40-tal kamers van de liefst 1.441 kamers die het immense kasteel telt, bezoeken. Dit alles gebeurt vrij met behulp van een audiogids (in diverse talen, nog niet in het Nederlands, maar desgewenst krijg je de Nederlandstalige teksten van de rondgang op een vouwblaadje). Een hele verbetering met een tiental jaren geleden toen er enkel geleide rondleidingen waren en er steeds immense wachtrijen stonden. Bovendien kun je door het systeem van de audiogids zelf de duur van het bezoek (reken toch op één uur) bepalen.

Tijdens de Grand Tour krijg je een indruk hoe het leven er ten tijde van de keizerdynastie uitzag. Het bezoek vangt aan met de slaapkamer van Sisi en haar badkamer, tot de kamer van Marie Antoinette, die als eetkamer van het gezin diende. Laat je overweldigen door het prachtige rococodecor dat o.a. in de Spiegelzaal te bewonderen is, waar Mozart reeds als kind zijn eerste groot concert gaf. Bewonder tijdens je bezoek de kostbare tapijten (Brusselse wandtapijten in het Gobelinsalon), de indrukwekkende schilderijen en de vele kunstschatten in de keizerlijke zomerresidentie.

Koetsenmuseum

En dan is er ook nog het uitgestrekte park, waar menige bezienswaardigheid wenkt. Ook hier heb je de keuze uit twee trajecten, waarbij het lange traject goed is voor 2 uren stappen. Daarbij stap je eerst naar de beroemde Gloriette, waar je van een prachtig uitzicht geniet en dat het barokke parkgedeelte afsluit.

Een bijzondere blikvanger is zeker de “Wagenburg”, het koetsenmuseum. Het kreeg sinds 1922 een passend onderkomen in de voormalige Winterreitschule en geldt ongetwijfeld als een van de boeiendste koetsenmusea in de wereld. Je ontdekt er een 100-tal opmerkelijke koetsen, maar ook arren en draagstoelen van o.a. Maria Theresia en verder zadels, uniformen en livreien.

Oudste zoo

Uiteraard hoort een bezoek aan de Zoo van Schönbrunn erbij! Samen met het slot is het een van de meest bezochte attracties in Wenen. Het zou zelfs de oudste bestaande zoo van de wereld zijn, die reeds in 1752 werd gesticht. Hij is makkelijkst te bereiken via de halte Hietzing van metrolijn U4. Er verblijven momenteel een 500-tal verschillende diersoorten.

Namiddag

Na de lunch vertrekken we naar de luchthaven. Dit in principe omstreeks 14 u. Dan is er nog tijd om langs het Kunst Haus Wien te rijden. We moeten uiterlijk best om 15u30 op de luchthaven zijn.

Kunst Haus Wien – Museum Hundertwasser

Al even opmerkelijk als het Reuzenrad, is ongetwijfeld het gebouw dat de schilder Friedensreich Hundertwasser (1928-2002) bij de Untere Weisgerbergstrasse 13 oprichtte: het Kunsthaus Wien. Bonte kleurvlakken, onregelmatig vormen, vaak door groen overwoekerd. Het zijn de voornaamste kenmerken van dit architectonisch merkwaardig gebouw dat in 1991 werd geopend. Hundertwasser kocht de voormalige meubelfabriek Thonet en bouwde ze volledig in zijn karakteristieke stijl om. Je ontdekt er over twee verdiepingen een tentoonstelling rond deze kunstenaar/architect en op twee andere verdiepingen steeds wisselende tentoonstellingen. Beneden bevindt zich een café-restaurant waar je van de “emoties’ kunt bijkomen.

Op wandelafstand van het Kunsthaus, aan de Löwengasse/Kegelgasse ontdek je een andere constructie van dezelfde kunstenaar, het Hundertwasserhaus. Het is wel even zoeken om het te vinden, maar toch erg bezienswaardig. Fritz Stowasser – de echte naam van Hundertwasser – ontwierp het reeds in 1928, maar kon zijn droom pas veel later realiseren. Deze wat grappige kleurrijke blokkendoos is een woningcomplex, met een vijftigtal woningen. Het opmerkelijke gebouw is niet te bezoeken.

Adres: Unter Weisgerberstrasse 13

Open 10 tot 18 u.

MAK	Prater	Wienersangerknaben
Sezession	Karlskirche	Neues Rathaus
Parlement	Volkstheater	Wagner Otto
Votivkirche	Maria am Gestade	Burgtheater

Logement

Hotel Am Konzerthaus Vienna MGallery by Sofitel

Am Heumarkt 35-37

1030 Wenen

AUSTRIA

Tel: (+43)1/716160

Fax: (+43)1/71616844

E-mail: H1276@accor.com

http://www.sofitel.com/gb/hotel-1276-hotel-am-konzerthaus-vienna-mgallery-by-sofitel/index.shtml

Het Hotel am Konzerthaus Vienna van MGallery ligt in het hart van Wenen. Het is gelegen in de ambassadewijk die die gebouwd is in de Weense art-nouveau stijl. Vlakbij in de buurt zijn bezienswaardigheden zoals: de Ringstrasse, de staatsopera, het slot Belvedere met 'De kus' van Gustav Klimt, het stadspark, de Wiener Secession, de Karlskirche, de Karlsplatz. Het hotel zelf heeft een uniek Art Nouveau-interieur.

· Het is een viersterrenhotel met voortreffelijke faciliteiten. Het wordt geprezen omwille van kwaliteit en degelijkheid. Gratis mineraalwater, koffie en thee zijn beschikbaar in uw kamer

Kostprijs

Prijs per persoon

Leden
	Voorschot	Resterend	Totaal
Enkel	530	1230	1760
Dubbel	450	1070	1520

Niet leden
	Voorschot	Resterend	Totaal
Enkel	535	1245	1780
Dubbel	460	1080	1540

Deze prijs omvat

- Vluchten Brussel – Wenen – Brussel

- Transport volle dag met luxe touringcar op dag 1 & 7

- 6 nachten in hotel Am Konzerthaus **** te Wenen op basis van halfpension

- 6 avondmalen

- 7 middagmalen (1 hoofdschotel + 1 consumptie ‘glas fris, 1/5 wijn, kleine pils’)

- Vienna Pass voor 6 dagen

- Muziekuitvoering in volkstheater

- Audioguidesysteem

- 1 gratis plaats in single voor de gids

- Annulatieverzekering

- Btw, huidige taksen en garantiefonds

Deze prijs omvat niet

- Persoonlijke uitgaven

- Taxivervoer naar en van de luchthaven in België

Vlucht

We vliegen met Austrian Airlines.

Vlucht Brussel - Wenen - Brussel met volgende vluchtgegevens:

- 13/9 - BRU-VIE - 10u20 - 12u05

- 19/9 – VIE-BRU - 17u30 - 19u15

Aanmelding

- Meld je zo vlug mogelijk aan bij Luc De Vos (ldv.zwyn@skynet.be 0479/337684 09/2211589).

- Uiterste inschrijvingsdatum: 1 maart.

- Wil meedelen: Naam (officieel), geboortedatum, nummer identiteitskaart, adres, telefoon, email). Voor de trouwe medereizigers zijn deze gegevens bekend. Controleer voor alle zekerheid of jouw identiteitskaart nog geldig is op het moment van de reis.

- Meer inlichtingen bij de voorzitter Luc De Vos (09/2211589 of 0479/337684 of ldv.zwyn@skynet.be) of bij de reisleider Guido Elias (guido.elias@skynet.be)

- Wil steeds onze website volgen, waar alle documenten raadpleegbaar zijn: www.davidsfondszwijnaarde.be

Betaling

- Wil het voorschot voor deze reis ten laatste op 1 maart storten op:

BE27 8910 1401 3173

Davidsfonds Zwijnaarde, Brouwerijstraat 27 bus 10, 9810 Eke

- Het resterend bedrag verwachten we tegen 1 juli op onze rekening.